ข้อควรพิจารณาพิเศษในการจัดที่ว่างระหว่างกัน

มีปัจจัยมากมายเข้ามาเกี่ยวข้อง ในการพิจารณาการจัดที่นั่งให้เป็นพิเศษ โดยเฉพาะบุคคลที่เป็นคู่ หรือเป็นกลุ่ม ปัจจัยต่าง ๆ เหล่านี้ได้แก่ มุมของการประชิดตัว บุคลิกภาพ สัมพันธภาพในอดีต เชื้อชาติและเพศ

มุมของการประชิดตัว หญิงมีแนวโน้มที่จะยอมให้มีการนั่งใกล้ชิดตนจากด้านข้างทั้ง ๒ ด้าน ซึ่งเป็นลักษณะที่ตรงข้ามกับผู้ชาย ซึ่งยอมให้ผู้อื่นเข้าใกล้ตนทางด้านหน้ามากกว่าทางด้านข้าง ก่อนที่จะทำให้เกิดความไม่พอใจ หญิงมักชอบใช้วิธีนั่งด้านข้างมากกว่าชาย เวลาพูดกับอีกฝ่ายหนึ่ง และหญิงแสดงทีท่ามากกว่าชายในขณะที่พูดกับบุคคลที่นั่งถัดไป เมื่อกำลังอยู่ในกลุ่มอภิปราย นอกจากนี้ในฐานะที่จะต้องเป็นผู้ผ่านข้อความหญิงโดยทั่ว ๆ ไปมีทีท่าว่าสบายใจมากกว่าชาย จากการที่ผู้อื่นเอาตัวเข้าใกล้ชิด

บุคลิกภาพ ดังได้กล่าวแต่แรกแล้วว่า บุคคลที่มีลักษณะผูกมิตร และแสดงตน ชอบเข้าใกลชิดกันมากกว่าบุคคลประเภทจัดการและวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบเช่นเดียวกันในบุคคลแบบเปิดตัว ซึ่งเป็นผู้ชอบนั่งใกล้ชิดกัน มากกว่าบุคคลประเภทเก็บตัว และบุคคลที่รู้สึกว่าตนสามารถครองชีวิตของ ตนได้ ชอบอยู่ใกลชิดกับคนอื่นมากกว่าบุคคลที่รู้สึกว่าชีวิตของตนถูกผู้อื่นครอง ในด้านของวิถีเรียนรู้ บุคคลผู้ผ่อนปรน (Accommodator) และผู้ลู่ออก(Divergers) ชอบทำงานใกล้ชิดกับผู้อื่น ขณะที่บุคคลผู้ลู่เข้า (Converger) และผู้สมานลักษณ์ (Assimlator) ชอบอยู่ห่างและมีการติดต่อกับผูอื่นน้อยที่สุด ประการสุดท้ายในสถานการณ์ที่ต้องตัดสินใจ บุคคลประเภทยืดหยุ่น และบูรณาการ (Flexible & Integratives) สามารถทำงานใกล้ชิดกับผู้อื่นได้ดีมาก ซึ่งตรงข้ามกับบุคคลประเภทเฉียบขาดและประเภทลำดับขั้น (Decisive & Hierachics) ซึ่งย่อมจะชอบอยู่ห่าง ๆ และไม่ปฏิสัมพันธ์ด้วยเลย (นอกจากพูดทางโทรศัพท์) ถ้าเป็นไปได้

ความสัมพันธ์เดิม  บุคคลที่เคยปฏิสัมพันธ์กับบุคคลอื่น ๆ ด้วย ความสำเร็จมาแล้วในอดีต ชอบที่จะอยู่ใกล้ชิดกันและกันมากกว่าบุคคลที่ไม่รู้สึกสบายใจเมื่ออยู่กับคนอื่น บุคคลที่มีเสน่ห์ต่อกันและกัน หรือประเภทที่จะสื่อความรู้สึกในทางบวกต่อกัน ย่อมจะอยากอยู่ใกล้ชิดกันเช่นกัน ซึ่งตรงข้ามกับบุคคลที่มีอะไรไม่เหมือนกัน หรือมีความรู้สึกเป็นศัตรูต่อกัน

เชื้อชาติ โดยทั่ว ๆ ไป คนเราชอบอยู่ห่างไกลกันระหว่างพวกเดียวกัน และห่างไกลจากบุคคลที่ต่างเชื้อชาติมากกว่าบุคคลที่มีเชื้อชาติเดียวกัน เมื่อบุคคลที่มีเชื้อชาติเดียวกันปฏิสัมพันธ์กัน สตรีผิวดำชอบระยะใกล้ชิดมากกว่า ตามด้วยบุรุษผิวดำ แล้วจึงเป็นสตรีผิวขาวและบุรุษผิวขาวในที่สุด ซึ่งเป็นผู้ที่ชอบอยู่ห่างไกลกันและกันให้มากที่สุด

เพศ คงไม่มีใครประหลาดใจที่ว่าบุรุษและสตรีชอบอยู่ใกล้ชิดกัน และกันกับเพศตรงข้าม มากกว่าเพศเดียวกัน อย่างไรก็ตาม เมื่อมีการปฏิสัมพันธ์กับสมาชิกที่อยู่ในเพศเดียวกัน สตรีสามารถอดทนที่จะมีที่ว่างระหว่างกันเพียงเล็กน้อยได้มากกว่าบุรุษเพศที่จะทำใจให้สบายได้ เมื่อต้องปฏิสัมพันธ์กับบุรุษเพศคนอื่น ๆ ผลการวิจัยแสดงว่า พนักงานชาย ยอมให้หัวหน้าหญิง เข้าใกล้ตนได้มากกว่าหัวหน้าที่เป็นชาย สำหรับพนักงานหญิงย่อมไม่มีอะไรแตกต่างในเรื่องของความใกล้-ไกล ที่ตนยอมให้บุคคลในเพศเดียวกันและหัวหน้าของตนไม่ว่าชายหรือหญิงก็ตาม