ในด้านการบริหารงานบุคคลของประเทศที่กำลังพัฒนา  ซึ่งจะพบเห็นระบบและวิธีการนี้โดยทั่วไปในประเทศต่าง ๆ ของทวีปยุโรปและเอเชียบางประเทศ เช่น ไทย มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ฯลฯ เป็นต้น ลักษณะสำคัญส่วนใหญ่ของระบบนี้  ได้แก่

1.  การสรรหาบุคคลเข้าปฏิบัติงานโดยเฉพาะข้าราชการ  พิจารณาเฉพาะในกลุ่มบุคคลที่มีการศึกษาสูง  เฉพาะอย่างยิ่งมีความนิยมยกย่องผู้จบการศึกษามาจากต่างประเทศ  นอกจากนี้พิจารณาจากผู้ที่ได้รับปริญญาหรือประกาศนียบัตรมากกว่าดูการปฏิบัติเป็นการเฉพาะเป็นสำคัญ

2.  การแต่งตั้งผู้ปฏิบัติงาน  มักจะได้จากผู้สำเร็จการศึกษาใหม่ ๆ จากวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยเป็นส่วนใหญ่  ทำให้ขาดประสบการณ์ในการปฏิบัติงาน

3.  การฝึกฝนอบรมมีความพึงใจในวิชาชีพ  และงานเทคนิคโดยเฉพาะ

4.  การแต่งตั้งผู้ปฏิบัติงาน  มักกระทำจากระดับต่ำก่อนแล้วจึงเลื่อนขั้นไปสู่อันดับสูงในโอกาสหลัง