ในด้านการบริหารงานบุคคลของประเทศที่กำลังพัฒนา ซึ่งจะพบเห็นระบบและวิธีการนี้โดยทั่วไปในประเทศต่าง ๆ ของทวีปยุโรปและเอเชียบางประเทศ เช่น ไทย มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ฯลฯ เป็นต้น ลักษณะสำคัญส่วนใหญ่ของระบบนี้ ได้แก่ 1. การสรรหาบุคคลเข้าปฏิบัติงานโดยเฉพาะข้าราชการ พิจารณาเฉพาะในกลุ่มบุคคลที่มีการศึกษาสูง เฉพาะอย่างยิ่งมีความนิยมยกย่องผู้จบการศึกษามาจากต่างประเทศ นอกจากนี้พิจารณาจากผู้ที่ได้รับปริญญาหรือประกาศนียบัตรมากกว่าดูการปฏิบัติเป็นการเฉพาะเป็นสำคัญ 2. การแต่งตั้งผู้ปฏิบัติงาน มักจะได้จากผู้สำเร็จการศึกษาใหม่ ๆ จากวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยเป็นส่วนใหญ่ ทำให้ขาดประสบการณ์ในการปฏิบัติงาน 3. การฝึกฝนอบรมมีความพึงใจในวิชาชีพ และงานเทคนิคโดยเฉพาะ 4. การแต่งตั้งผู้ปฏิบัติงาน มักกระทำจากระดับต่ำก่อนแล้วจึงเลื่อนขั้นไปสู่อันดับสูงในโอกาสหลัง ระบบและวิธีการสรรหาบุคคลเข้าปฏิบัติงานของประเทศที่กำลังพัฒนาดังกล่าว อาจมีผลมาจากทายะสมบัติทางสังคมและการเมือง จารีตประเพณีและระบบความเชื่อถือต่าง ๆ ซึ่งสืบเนื่องมาจากการปกครองระบอบสมบูรณาญาสิทธิราช อันเป็นระบอบเก่าแก่และมีการพัฒนาการในทางการเมืองอันเชื่องช้า ดังนั้นระบบและวิธีการจึงแตกต่างไปกว่าประเทศที่พัฒนาแล้ว
Tag: วิธีการสรรหาบุคคลในประเทศที่พัฒนา
วิธีการสรรหาบุคคลในประเทศที่พัฒนา
ในด้านการบริหารงานบุคคลของประเทศที่พัฒนาแล้ว ซึ่งจะพบเห็นระบบและวิธีการนี้ในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาเป็นส่วนใหญ่ มีลักษณะเด่นดังนี้ คือ 1. มีการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงจากอาชีพราชการไปสู่วงการธุรกิจ หรือ จากวงการธุรกิจไปสู่วงงานรัฐบาล และ/หรือจากอาชีพหนึ่งไปสู่อีกอาชีพหนึ่งในอัตราสูงมาก 2. อาชีพการรับราชการนั้นมีอยู่ในวงจำกัด เช่น การรับราชการในต่างประเทศ การสอนหนังสือและงานสังคมสงเคราะห์ ฯลฯ เป็นต้น 3. การฝึกอบรมในวิชาการเฉพาะอย่าง มักกระทำในรูปของการศึกษาทั่วไป เพื่อเตรียมตัวสำหรับงานสาธารณะ 4. การสอบคัดเลือกบุคคลเข้าปฏิบัติงานมีลักษณะเป็นไปในทำนองเพื่อการนำไปใช้ได้จริง ๆ และทำการสอบเฉพาะเจาะจงในลักษณะงานที่จะต้องปฏิบัติมากกว่าการที่จะทดสอบความรู้อย่างกว้าง ๆ เป็นการทั่วไป 5. การแต่งตั้งบุคคลเข้าปฏิบัติงานกระทำได้เกือบทุกระดับ หากผู้นั้นมีคุณสมบัติเหมาะสมกับความต้องการของตำแหน่งนั้น ๆ